Gids voor zwembadchemie en grafiek voor waterchemicaliën
Er zijn verschillende situaties die zwembadeigenaren vaak afleiden, zoals algenbloei, zwemmersoren, prikkende ogen en een geïrriteerde huid. Het gebruik van de juiste zwembadchemicaliën in de juiste concentraties helpt zeker. Hoeveel is echter genoeg? Hoe veel is te veel?
Gemiddeld geven zwembadeigenaren € 115,95 per maand uit aan chemicaliën. In de meeste gevallen is dat veel meer dan nodig. Te vaak zijn chemische toepassingen op zijn best onnauwkeurig en in het slechtste geval lukraak; vermijdbare verspilling komt maar al te vaak voor. Voor de meeste zwembadeigenaren is tijd ook een kostbaar goed, vooral tijdens het felbegeerde zwemseizoen.
Onnodig zwembadonderhoud kost tijd en geld, en dat is niet wat u in gedachten had toen u enthousiast een huis met zwembad kocht of bouwde. Deze uitnodigende wateren zijn voor plezier en misschien voor wat beweging. Het onderhouden van uw zwembad mag geen tweede baan zijn. Bovendien mag het geen onnodige aanslag op de portemonnee zijn.
De volgende gids bevat doseringstabellen, die de exacte hoeveelheden zwembadchemicaliën voor verschillende situaties specificeren. Raadpleeg onze uitgebreide gids keer op keer om de zwembadchemie-informatie te krijgen die u nodig heeft. Besteed minder tijd aan het onderhoud van uw zwembad en meer tijd om ervan te genieten. Met welke zwembadchemie-uitdagingen u ook wordt geconfronteerd, u vindt hier de tijd- en kostenbesparende antwoorden. Het is niet nodig om het onderwerp zwembadchemie opnieuw uit te vinden - wij hebben het zware werk al voor u gedaan!
Het is tijd om de droom nieuw leven in te blazen: uw zwembad herstellen en onderhouden als het middelpunt van familiekameraadschap en buurtplezier dat u ooit voor ogen had. Ga weer aan de slag met het organiseren van gedenkwaardige feesten, verjaardagsfeesten en nog veel meer - allemaal met minimale rompslomp.
INHOUD
OVERZICHT
Hieronder vindt u de belangrijkste stappen om uw zwembad in topconditie te houden - inclusief het verwijderen van vuil, het instellen en gebruiken van de stofzuiger, het terugspoelen en reinigen van het pompfilter en het aanpassen van de chemie. Veel zwembadeigenaren vinden dat het mogelijk is om het routinematige zwembadonderhoud binnen een uur of minder te voltooien, waardoor er meer tijd overblijft om achterover te leunen, te ontspannen en van alles te genieten.
Het is belangrijk om te voorkomen dat vuil zich ophoopt en het zwembad moet regelmatig worden gestofzuigd. Voordat u gaat stofzuigen, is het handig om de retourstralen naar beneden te richten om oppervlakterimpelingen te minimaliseren. Hierdoor is het gemakkelijker om de bodem van het zwembad te zien. Zorgvuldig overlappende passen zijn de sleutel tot succes. Het stofzuigen van een typisch buitenzwembad duurt ongeveer een half uur. Veeg ten slotte eventuele algen van de zijkanten van het zwembad.
Het filter moet regelmatig genoeg worden teruggespoeld zodat de pomp vrij kan circuleren en het water kan filteren. De manometer die op de meeste systemen aanwezig is, laat u weten wanneer terugspoelen noodzakelijk is. Druk 8-10 lbs. hoger dan de opstartniveaus duiden op de noodzaak van terugspoelen. Bij een DE-systeem wordt door terugspoelen het materiaal naar een filterzak gestuurd. Cartridges in dit soort systemen kunnen eenvoudig worden afgespoten en hergebruikt. Ook haren en pluisjes die in het pompfilter zitten, moeten regelmatig worden verwijderd.
Tenslotte is het belangrijk om periodiek te testen op chloor, pH, calciumhardheid en cyanuurzuur (CYA).
CHLOOR
Ten eerste is het belangrijk om onderscheid te maken tussen vrij chloor (FC) en gecombineerd chloor (CC). Het is belangrijk om voldoende vrij chloor in het zwembad te hebben om organische onzuiverheden te behandelen. Wanneer FC zich aan deze elementen bindt, wordt het gecombineerd chloor. In de juiste concentraties voorkomt FC bijvoorbeeld algenbloei. FC moet voortdurend worden bijgevuld, anders riskeert u een algenplaag. Het is essentieel om voldoende FC-niveaus te hebben om een zwembad vol helder, sanitair en chemisch uitgebalanceerd water te behouden.
Gratis chloor - Gebruik een zoutwaterchloorgenerator (SWCG) om de FC-testintervallen terug te brengen van één keer per dag naar één keer per paar dagen. Het typische buisachtige systeem zorgt ervoor dat chloorzouten uit sticks voortdurend FC-niveaus kunnen aanvullen. De toevoeging van met chloor beladen zouten verzacht ook het water. Het juiste zoutgehalte in het zwembad is bescheiden: doorgaans minder dan 10 procent van het zoutgehalte in zeewater. De meeste zwemmers kunnen zulke niveaus van zout niet proeven. De SWCG-cel moet eenmaal per jaar worden onderzocht om te bevestigen dat deze vrij is van vuil en dat de platen er nog steeds metaalachtig of zwart uitzien. Elke cel gaat doorgaans 3-5 jaar mee.
Gecombineerd Chloor - De chemische reactie tussen vrij chloor en organisch materiaal zoals algen, zweet en urine produceert gecombineerd chloor. CC produceert chlooramines, die de karakteristieke ‘chloor’-geur afgeven. Naast de afleidende geur worden chlooramines ook in verband gebracht met ademhalingsproblemen zoals astma. De interactie van vrij chloor en organische stoffen kan ook potentieel kankerverwekkende nitrosaminen produceren. Daarom is het belangrijk om in de eerste plaats proactieve maatregelen te nemen om algenbloei en bacteriegroei te verminderen.
Algenbloei kan een echt probleem zijn. Een van de meest spraakmakende gevallen van algenbloei vond plaats tijdens de Olympische Spelen van 2016 in Rio. Het water in het duikbad werd groen vóór de finale van het synchroonduiken voor dames Tijd. Het ongewenste contrast met het helderblauwe water van het aangrenzende zwembad was dramatisch, en het troebele groene water moest worden ontdaan van algen voordat de concurrentie verder ging. Ambtenaren legden later uit dat bepaalde tanks met zwembadchemicaliën droog waren.
De hoeveelheid blootstelling aan zonlicht en cyanuurzuur (CYA) helpen bepalen hoeveel vrij chloor uw zwembad nodig heeft. Cyanuurzuur, een waterstabilisator/conditioner, vermindert het schadelijke effect van de UV-stralen van de zon op vrij chloor. Uiteindelijk zal het handhaven van de juiste niveaus van zowel FC als CYA gezuiverd, gezond water opleveren zonder onnodig tijd of geld te verspillen. Hoewel het ook mogelijk is om een buitenzwembad te ontsmetten met broom, is het minder stabiel in zonlicht en is het duurder.
Wanneer de CC-niveaus hoger zijn dan 0,5 ppm, is het tijd om uw zwembad te “shocken”. Als er bijvoorbeeld een algenbloei optreedt, roei deze dan uit door uw zwembad te shockeren of te hyperchloreren. Omdat dit proces van het doden van overtollig, ongewenst organisch materiaal dagen kan duren, is het belangrijk om dit voldoende, maar niet te veel te doen.
PH - ZUURGRAAD EN ALKALITEIT
Zwembadwater dat te zuur of te alkalisch (basisch) is, veroorzaakt problemen. De volledige pH-schaal loopt van 0 tot 14,0. De zure pH-waarden bevinden zich aan de onderkant van de schaal en de alkalische niveaus bevinden zich aan de bovenkant. Het middelpunt van 7,0 vertegenwoordigt een evenwicht tussen de twee. Het is niet verrassend dat puur gedestilleerd water een pH precies in dit midden heeft.
Voor zwemmers is het ideale pH-bereik licht alkalisch, meestal daartussenin 7.2 en 7.8, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Waarom doet dit er toe? Allereerst kan een pH-waarde lager dan 7,2 prikken in de ogen of de huid irriteren. Zure pH-waarden onder 6,8 kunnen zelfs metalen onderdelen in zwembadapparatuur etsen of corroderen. Zuur water kan na verloop van tijd ook de bekleding van een zwembad beschadigen. Zuur zwembadwater baarde een groep onderzoekers van de tandheelkundige school zoveel zorgen dat ze de impact ervan op het tandglazuur onderzochten. Hoge pH-waarden zijn ook een probleem, omdat ze kalkaanslag of troebel water kunnen veroorzaken. Ook is chloor minder effectief in water met een pH hoger dan 7,8.
Gelukkig is het vaak mogelijk om de gezondheid en het comfort van de zwemmer te behouden en de slijtage van apparatuur te verminderen door simpelweg de juiste pH-waarde in uw zwembad te handhaven. Deze niveaus fluctueren of ‘drijven’ echter om een aantal redenen:
- Schommelingen in de watertemperatuur
- Beluchting door regen of waterval
- Uitloging van vers gips in een nieuw zwembad
Zodra een patroon van pH-drift volledig wordt begrepen, zijn er minder tests nodig. Indien nodig is het mogelijk om de pH-waarde te verlagen met een reductiemiddel zoals zoutzuur en deze te verhogen met een verhoger zoals natriumcarbonaat of borax. Met zuur- of base-vraagtests kunt u de benodigde hoeveelheden bepalen.
Totale Alkaliteit
Er zijn belangrijke redenen om de juiste TA-niveaus te behouden, dus regelmatig testen wordt aanbevolen. Volgens de Amerikaanse Chemieraad website beveelt de Association of Pool and Spa Professionals (APSP) aan dat de totale alkaliteit (TA) in zwembaden tussen 80 en 120 ppm blijft.
Lage TA - Wanneer TA te laag is, is het tijd om natriumbicarbonaat (zuiveringszout) toe te voegen, natriumcarbonaat of natriumsesquicarbonaat. Het gebruik van traditioneel zuiveringszout is de meest gebruikelijke manier om de totale alkaliteit te verhogen. Als er geen corrigerende actie wordt ondernomen, kan een lage TA het volgende veroorzaken:
- pH-bounce - snel veranderende pH-niveaus
- Prikkende ogen
- Verkleuring van zwembadwanden en vloer
- Corroderend metaal
- Groen water
Het kan enkele dagen duren om de TA-niveaus te verhogen, omdat er grenzen zijn aan hoe snel natriumbicarbonaat kan veilig aan het zwembadwater worden toegevoegd. Daarom is het ideaal om de niveaus zoveel mogelijk binnen het aanvaardbare bereik te houden.
Hoge TA - Te hoge TA-niveaus zijn ook een probleem. Hoge TA resulteert in:
- Verminderde chlooreffectiviteit
- Bewolkt water
- Herhaalde pogingen om de pH te verlagen
Het verhogen van de totale alkaliteit is een tijdrovend proces, dus het is ideaal om TA zoveel mogelijk binnen het acceptabele bereik te houden. Gelukkig blijven de TA-niveaus in een goed onderhouden zwembad redelijk stabiel.
FOSFAAT & ALGEN
Omdat fosfaten (PO4) zulke goede voedingsstoffen voor planten zijn, voegen boeren ze toe aan hun velden om de gewasopbrengsten te verhogen. Helaas komt algenbloei vaak voor als er voldoende hoeveelheden PO4 in zwembaden terechtkomen.
Daarom is periodiek testen op fosfaten belangrijk. Wanneer de fosfaatniveaus onaanvaardbaar zijn, is het belangrijk om de bron(nen) te identificeren om deze te verminderen of te elimineren. Fosfaatverwijderaars zijn een mogelijke oplossing, maar moeten wel op de juiste manier worden gebruikt. Onderzoek heeft het verband aangetoond tussen de aanwezigheid van fosfaten en algengroei. In een studie bij Grinnell College in Iowa bevestigden onderzoekers dat fosfaten ongewenste algenbloei stimuleren.
Hoe komen fosfaten überhaupt in het zwembadwater terecht? Er zijn er verschillende voorgestelde bronnen, inclusief bronwater, meststoffen in de afvoer, gemeentelijk water behandeld met polyfosfaten en door de wind meegevoerd vuil, stof en organisch afval.
Gelukkig hebben veel van deze bronnen niet altijd een significante invloed op het fosfaatgehalte. Het fosfaatgehalte van bronwater is bijvoorbeeld meestal te laag (ongeveer 20-100 ppb) om algenbloei te stimuleren. In het verleden werden polyfosfaten aan gemeentelijk water toegevoegd om leidingcorrosie te verminderen, hoewel deze praktijk niet langer gebruikelijk is. Slechts een beperkt aantal fosfaten zweeft mee met vuil en puin in de lucht. Fosfaten in vlek-/kalkproducten kunnen echter een probleem vormen, dus gebruik fosfaatarme verbindingen om zwembadvlekken en kalkaanslag tegen te gaan.
Let op: U kunt de pH en het chloor in het zwembad behouden en toch een hoog fosfaatgehalte hebben. Fosfaten komen in het bronwater, in de lucht, in chemicaliën en uit zwemafval. Het handhaven van de pH- en chloorwaarden kan helpen om algen op afstand te houden. Eén warme dag en een druppel chloor- en algensporen kunnen snel bloeien en zeer resistent zijn. Ook zullen hoge fosfaatgehaltes met hoge calciumgehaltes de vorming van calciumfosfaataanslag veroorzaken, wat door de juiste pH en chloor niets kan worden voorkomen.
CALCIUMHARDHEID
Volgens de APSP zijn calciumniveaus van 200-400 ppm ideaal. Het is meestal niet nodig om de calciumhardheid net zo vaak te testen als de pH en alkaliteit. Dit betekent echter niet dat het calciumgehalte niet zo belangrijk is. Omdat zowel de pH als de TA de calciumhardheid beïnvloeden, moeten alle drie de niveaus in balans zijn om de zwembadomstandigheden te optimaliseren en de kosten voor zwembadchemie op de lange termijn te verlagen.
Te hard - Overmatig calcium veroorzaakt ongewenste kalkaanslag of ophoping aan de zijkanten van het zwembad, in de leidingen en in de zwembadapparatuur. Wanneer het calciumgehalte de 400 ppm overschrijdt, moeten de niveaus worden verlaagd, vaak door het gebruik van een vlokmiddel. Deze verbinding veroorzaakt het klonteren van calcium, waardoor het gemakkelijker te verwijderen is. Na het aanbrengen is het noodzakelijk om de pomp terug te spoelen, het pompfilter schoon te maken en de kalkaanslag van de zijkanten en de bodem van het zwembad te borstelen. Als uw kraanwater niet te hard is, is kalkreductie mogelijk door simpelweg een deel van het zwembadwater af te tappen en te vervangen.
Te zacht - Te zacht zwembadwater is ook een probleem. Wanneer het calciumgehalte onder de 150 ppm zakt, kan zuur zwembadwater het beton etsen of zelfs oplossen. Het kan ook de metalen onderdelen van zwembadapparatuur aantasten. Om dit te corrigeren, voegt u eenvoudig calciumchloride toe om het calcium op het juiste niveau te brengen.
CYAANUURZUUR
Cyanuurzuur (CYA) is populair in buitenzwembaden omdat het zich hecht aan chloormoleculen, waardoor deze minder kwetsbaar zijn voor de ultraviolette (UV) straling van de zon. Zonder CYA kan felle zonneschijn de chlorering in slechts twee uur met 90 procent verminderen wetenschap.com. De APSP adviseert CYA-niveaus van 30-50 ppm in buitenzwembaden om de chlooruitputting tot een minimum te beperken.
Lage CYA - Verhoog lage CYA-niveaus door de juiste hoeveelheid zwembadconditioner of stabilisator toe te voegen. Zwembadeigenaren voegen doorgaans CYA toe, geleverd in granulaire vorm. Correcte berekeningen zijn een must omdat hoge CYA-concentraties moeilijker te corrigeren zijn.
Hoge CYA - Overmatige CYA-concentraties veroorzaken verschillende problemen. Te veel CYA vermindert bijvoorbeeld feitelijk de effectiviteit van chloor in de strijd tegen bacteriën en organisch materiaal. Zodra het cyanuurzuurgehalte te hoog wordt, is verdunning de enige echte oplossing. Nadat het percentage overtollige CYA is berekend, moet die hoeveelheid zwembadwater worden afgevoerd en vervangen door vers water. Een CYA-niveau dat 10 procent te hoog is, vereist bijvoorbeeld vervanging van een tiende van het water in het zwembad.
Sommige CYA-correcties komen van nature voor. Regenval zal bijvoorbeeld de CYA-niveaus geleidelijk verlagen door verdunning. Spatten en terugspoelen verdunnen ook het zwembadwater, waardoor hoge niveaus van CYA onder controle worden gebracht.
Uiteindelijk werkt CYA samen met chloor om zwembadwater te reinigen, desinfecteren en stabiliseren.
Een zwembad ‘shocken’ is het proces waarbij grote hoeveelheden desinfectiemiddel worden toegevoegd om aanzienlijke besmettingsproblemen te corrigeren. Er zijn zowel chloor- als niet-chloorschokken.
Chloor - Als u uw zwembad een schok geeft met chloor, wordt het desinfectiemiddel naar een zeer hoog niveau gebracht. Hierdoor worden verontreinigingen vernietigd die zich in het water hebben opgehoopt, waaronder ammoniak, organisch materiaal en stikstofhoudende verbindingen. Zodra dit gebeurt, is het niet meer veilig om weer te zwemmen totdat het chloorniveau weer is gedaald tot 3-4 ppm. Testen bevestigen wanneer het veilig is om terug te keren naar het water. Ook mogen zonnedekens en zwembadafdekkingen niet worden gebruikt totdat het chloorniveau is gedaald tot 3-4 ppm.
Niet-chloor - Wanneer u niet te lang wilt wachten met het weer gaan zwemmen, is shockeren met kaliummonopersulfaat een alternatief. Houd er rekening mee dat deze chemische stof verontreinigingen neutraliseert, maar geen bacteriën doodt zoals chloor dat doet.
Hoewel overmatig schokken geld verspilt en de beschikbaarheid van zwembaden vermindert, zijn er momenten waarop het een goed idee is. Allereerst is het vaak passend om uw zwembad zowel aan het begin als aan het einde van het seizoen te shockeren. Schokkend in het vroege seizoen knijpt een algenbloei in de lente in de kiem.
Extreme weersomstandigheden rechtvaardigen vaak schokkend. Tijdens een hittegolf wordt bijvoorbeeld het desinfecterende vermogen van chloor verminderd, terwijl bacteriën juist gedijen. Ook kunnen zeer zware regenval tegelijkertijd verontreinigende stoffen vrijgeven en de pH verhogen.
Het is ook belangrijk om uw zwembad een schok te geven als het gecombineerde chloor (CC) de 0,5 ppm overschrijdt of als het vrije chloor (FC) tot nul daalt. Wanneer de beschikbare FC op is, verschijnt die kenmerkende chloorgeur. De geur wordt veroorzaakt door FC-binding met organisch materiaal, waardoor chlooramines ontstaan. Dit kan gebeuren na een groot zwembadfeest, wanneer zweet, plas en zelfs huidbevochtigers samen het gehalte aan organische stoffen in het water dramatisch verhogen.
Volg nauwkeurig de instructies op de zak met shock. Borstel het zwembad terwijl de pomp draait om het chloor beter te verspreiden. Bij winderige omstandigheden mag u de zak alleen tegen de wind in legen, nooit tegen de wind in. De beste resultaten treden op als de pH tussen 7,2 en 7,4 ligt, of tenminste tussen 7,2 en 7,8.
CONCLUSIE
Wanneer de chemie van het zwembad ernstig uit de hand loopt, kan het in eerste instantie een beetje intimiderend lijken om weer op het goede spoor te komen. Water dat groen of troebel wordt, is lelijk en vaak onveilig. Wees echter niet bang! Raadpleeg onze grafieken om snel de beste oplossingen voor uw specifieke situatie te identificeren. We hebben de zwembadchemie voor eens en voor altijd gedemystificeerd.
U zult merken dat zwembadonderhoud nog nooit zo eenvoudig en goedkoper is geweest!
